Soru Sor
Sorunu sor hemen cevaplansın.
anlatıldığı yazılıdır.
Eserin daha sonra kaybolan Pehlevice nüshasından Süryanice ve Arapça’ya tercüme edilmiş, daha sonra da (14. yüzyıldan sonra) hemen hemen bütün dillere çevrilmiştir. Eserde yer alan masallar, iki hayvanın (Kelile ve Dimne) ağzından sohbet havası içerisinde anlatılmıştır. Bu masallarda, Türk masallarında olduğu gibi formellere rastlanmaz. Çoğunluğu hayvan masalı (fabl) olmakla birlikte gerçekçi/asıl halk masalı örneklerine de rastlanılır. Masalların hepsinde ders verme özelliği vardır.
Bu masallar için; “ailevî, ahlâkî ve siyasî terbiyeyi anlatır” ya da “amelî hikmetleri anlatır” ifadesi kullanılır. Bir politika ve devlet idaresi kitabıdır.
b) Masal Nehirleri Okyanusu: En hacimli eserleridir. Bu özelliğinden dolayı başka dillere tercümesi yapılamamıştır.
c) Hitopadeça: “Faydalı Bilgiler” anlamına gelmektedir. Kitaptaki masalların çoğu Pançatantra’dan alınmıştır. İçerisinde veciz sözlere sıkça rastlanılır.
d) Vetalapancavincati: “Vetala’nın 25 Hikâyesi” anlamına gelmektedir. İçerisinde 25 masal metni bulunmaktadır. T. Benfey, buradaki masalları çok beğenir.
e) Çakasaptati: Türkçe’ye “Tûtinâme” adıyla tercüme edilmiştir. Eser, “Çerçeve Masal” özelliği gösterir. İçinde yer alan masallar, bir papağanın ağzından, eşi ticarete çıkan Mahşeker Hanıma anlatılır. Masallar, hacim olarak uzundur, içlerinde manzum parçalara da rastlanır.
f) Diğer Eserler: Kral Vikrama’ya 32 Hikâye, Akıllı ile Deli, Sutralmakava vb.
Şehriyar’a anlatılmaktadır. Anlatılması 1001 gece sürmüştür. Konu olarak; bütün kadınların kötü olmadığı; akıllı, bilge, becerikli, namusuna düşkün birçok kadının olduğu ima edilir. Esere Araplar pek itibar etmez, ancak Avrupa’da çok sevilir.
geçirmiştir. Daha sonra Socrates (M.Ö. 469-399), hapishanede bulunduğu yıllarda bu fablları nazma çeker. Demetrius (M.Ö. 345-283) da 10 ciltlik külliyat halinde nazmeder. Babrius (M.Ö. 2. Asır) da Aisopos’un masallarını başarılı bir şekilde nazmeder.
Yunanistan’da büyük ilgi gören masallar, hitabet okullarında konuşma alıştırmaları olarak okunmuştur.
Bazılarında mitoloji özelliği vardır. Buna bağlı olarak masal kahramanları arasında tanrılar ve yarı tanrılar da görülür. Masal olarak verilen bazı metinler, masal özelliği taşımaz. Bu kitabın diğerlerinden bir farkı, her masalın sonuna, masaldan çıkarılacak dersin de belirtilmiş olmasıdır.
5.1. Fransa: Fransız masalcıların başında Jean La Fontaine (1621- 1695) gelir. Yazdığı masallarda hayvanları sembol olarak kullanarak insanlara çeşitli mesajlar iletir. Masallar, yediden yetmişe herkese hitap eder.
5.2. Almanya: Alman masalları üzerine en önemli çalışmayı “Grimm Kardeşler” olarak tanınan Jacob L. K. Grimm ile Wilhelm Grimm yapmıştır. Grimm Kardeşler, 1. Cildi 1812, 2. Cildi ise 1815 yılında yayımlanan; Kinder Und Hauscmarchen adlı eserlerinde derlemiş oldukları birçok masala yer verirler. Grimm Kardeşler’in bu çalışmasıyla masallar ilk defa “ilmî” açıdan ele alınmış ve eserin önsözünde masalların kaynağının ne olduğuna dikkatler çekilmiştir. Ayrıca Alman âlimi Johann Gottfried, masallara terbiyevî değer vermiş (1749-1803, Theodor Benfey de mukayeseli masal ilmini kurmuştur (1859).
5.2. İskandinav Ülkeleri: 20. yüzyılın başlarında önemli çalışmalar yapılmıştır. Masal metinleri derlenmiş ve bunlar üzerinde çeşitli tasnif denemeleri yapılmıştır. Özellikle Finlandiyalı Antti Aarne, Fin, İsveç ve Finlandiya masallarını tasnif eder.
Tarih: 2021-01-22 09:49:51 Kategori: Edebiyat
Soru Tarat
Kitaptan sorunu tarat hemen cevaplansın.
Sorunu sor hemen cevaplansın.
ÇEŞİTLİ ÜLKELERİN ÖNEMLİ MASAL KİTAPLARI Nedir
ÇEŞİTLİ ÜLKELERİN ÖNEMLİ MASAL KİTAPLARI
1. HİNT MASAL KİTAPLARI
a) Pançatantra: “Beş Kitap” anlamına gelmektedir. Türkçeye “Kelile ve Dimne” adıyla tercüme edilmiştir. Yazılış tarihi ve yazarı bilinmemektedir. Eserin Başında bulunan Beydebâ / Bîdpây / Pilpây adı, isim olmayıp “âlimlerin başı” anlamına gelen bir unvandır. Eserin giriş hikâyesinde, masalların Vişnuşarman adlı bir bilgin tarafından kralın üç oğlunaanlatıldığı yazılıdır.
Eserin daha sonra kaybolan Pehlevice nüshasından Süryanice ve Arapça’ya tercüme edilmiş, daha sonra da (14. yüzyıldan sonra) hemen hemen bütün dillere çevrilmiştir. Eserde yer alan masallar, iki hayvanın (Kelile ve Dimne) ağzından sohbet havası içerisinde anlatılmıştır. Bu masallarda, Türk masallarında olduğu gibi formellere rastlanmaz. Çoğunluğu hayvan masalı (fabl) olmakla birlikte gerçekçi/asıl halk masalı örneklerine de rastlanılır. Masalların hepsinde ders verme özelliği vardır.
Bu masallar için; “ailevî, ahlâkî ve siyasî terbiyeyi anlatır” ya da “amelî hikmetleri anlatır” ifadesi kullanılır. Bir politika ve devlet idaresi kitabıdır.
b) Masal Nehirleri Okyanusu: En hacimli eserleridir. Bu özelliğinden dolayı başka dillere tercümesi yapılamamıştır.
c) Hitopadeça: “Faydalı Bilgiler” anlamına gelmektedir. Kitaptaki masalların çoğu Pançatantra’dan alınmıştır. İçerisinde veciz sözlere sıkça rastlanılır.
d) Vetalapancavincati: “Vetala’nın 25 Hikâyesi” anlamına gelmektedir. İçerisinde 25 masal metni bulunmaktadır. T. Benfey, buradaki masalları çok beğenir.
e) Çakasaptati: Türkçe’ye “Tûtinâme” adıyla tercüme edilmiştir. Eser, “Çerçeve Masal” özelliği gösterir. İçinde yer alan masallar, bir papağanın ağzından, eşi ticarete çıkan Mahşeker Hanıma anlatılır. Masallar, hacim olarak uzundur, içlerinde manzum parçalara da rastlanır.
f) Diğer Eserler: Kral Vikrama’ya 32 Hikâye, Akıllı ile Deli, Sutralmakava vb.
2. ARAP MASAL KİTABI:
“Bin Bir Gece Masalları” (Elf Leyle Ve’lLeyle / Alf Laylâ Vâ Laylâ) adlı bir kitapları vardır. Eser, “Çerçeve Masal” özelliği gösterir. Kitaptaki masallar, geceleri Şehrazat’ın ağzından ŞahŞehriyar’a anlatılmaktadır. Anlatılması 1001 gece sürmüştür. Konu olarak; bütün kadınların kötü olmadığı; akıllı, bilge, becerikli, namusuna düşkün birçok kadının olduğu ima edilir. Esere Araplar pek itibar etmez, ancak Avrupa’da çok sevilir.
3. FARS İRAN MASAL KİTABI:
Tek bir kitapları vardır ve “Bin Bir Gündüz Masalları” (Elf Nehar ve’n-Nehâr) adıyla bilinir. Bu eser de, “Çerçeve Masal” özelliği gösterir. Bin Bir Gece Masalları’na karşılık yazılmıştır. Gündüzleri, bir dadının ağzından Şahın kızı Ferahnaz’a anlatılır. Anlatılması 1001 gündüz sürmüştür. Konu olarak, bütün erkeklerin kötü olmadığı, içlerinde, evine sâdık, aklı başında, bilgili ve dürüst erkeklerin de olduğu ima edilir.4. GREK SAHASI YUNAN MASAL KİTABI:
“Aisopos Masalları” bu sahaya aittir. Bu eserin ortaya çıkmasını sağlayan Aisopos (M.Ö. 620-560) hakkında bilgi yoktur. Aisopos’un masallarını kitap haline getiren Maximus Planudes, onun konularını daha çok hayattan aldığını, romantizmden hoşlanmayıp gerçek hayata önem verdiğini anlatmaktadır. Masalları, Aristophanes (M.Ö. 445-385) toplantılarda işitip yazıyageçirmiştir. Daha sonra Socrates (M.Ö. 469-399), hapishanede bulunduğu yıllarda bu fablları nazma çeker. Demetrius (M.Ö. 345-283) da 10 ciltlik külliyat halinde nazmeder. Babrius (M.Ö. 2. Asır) da Aisopos’un masallarını başarılı bir şekilde nazmeder.
Yunanistan’da büyük ilgi gören masallar, hitabet okullarında konuşma alıştırmaları olarak okunmuştur.
Bazılarında mitoloji özelliği vardır. Buna bağlı olarak masal kahramanları arasında tanrılar ve yarı tanrılar da görülür. Masal olarak verilen bazı metinler, masal özelliği taşımaz. Bu kitabın diğerlerinden bir farkı, her masalın sonuna, masaldan çıkarılacak dersin de belirtilmiş olmasıdır.
5. AVRUPA SAHASI:
Son dönemlerde Avrupa ülkelerinde masallara karşı büyük ilgi duyulmuş ve çeşitli kitapların hazırlanıp yayımlanmasına vesile olmuştur:5.1. Fransa: Fransız masalcıların başında Jean La Fontaine (1621- 1695) gelir. Yazdığı masallarda hayvanları sembol olarak kullanarak insanlara çeşitli mesajlar iletir. Masallar, yediden yetmişe herkese hitap eder.
5.2. Almanya: Alman masalları üzerine en önemli çalışmayı “Grimm Kardeşler” olarak tanınan Jacob L. K. Grimm ile Wilhelm Grimm yapmıştır. Grimm Kardeşler, 1. Cildi 1812, 2. Cildi ise 1815 yılında yayımlanan; Kinder Und Hauscmarchen adlı eserlerinde derlemiş oldukları birçok masala yer verirler. Grimm Kardeşler’in bu çalışmasıyla masallar ilk defa “ilmî” açıdan ele alınmış ve eserin önsözünde masalların kaynağının ne olduğuna dikkatler çekilmiştir. Ayrıca Alman âlimi Johann Gottfried, masallara terbiyevî değer vermiş (1749-1803, Theodor Benfey de mukayeseli masal ilmini kurmuştur (1859).
5.2. İskandinav Ülkeleri: 20. yüzyılın başlarında önemli çalışmalar yapılmıştır. Masal metinleri derlenmiş ve bunlar üzerinde çeşitli tasnif denemeleri yapılmıştır. Özellikle Finlandiyalı Antti Aarne, Fin, İsveç ve Finlandiya masallarını tasnif eder.
Kaynak:
Saim Sakaoğlu, Gümüşhane Masalları, Metin Toplama ve Tahlil, Ankara 1973, 19-25.Tarih: 2021-01-22 09:49:51 Kategori: Edebiyat
Kitaptan sorunu tarat hemen cevaplansın.
Yorum Yapx